Kategoria: Laboratorium wiary

Autor Opublikowano

Projekt ODDANIE33 to 33 dni przygotowania do całkowitego oddania się Matce Bożej, a za Jej pośrednictwem - Jezusowi. Tę drogę duchową polecali i osobiście praktykowali wszyscy papieże XX wieku. 8 września 2020 roku rozpoczynają się Ogólnopolskie 33-dniowe rekolekcje przygotowane przez Fundację Tota Tua oraz “Miłujcie się!”. Projekt jednoczy różne środowiska, ruchy oraz wspólnoty katolickie.

8 września to wyjątkowy dzień, bo to nie tylko urodziny Matki Bożej, ale także rocznica Jej objawień w Gietrzwałdzie - mówi Adrian Pakuła, Prezes Fundacji Tota Tua. - Dlatego wybraliśmy ten dzień na rozpoczęcie trzydziestotrzydniowych rekolekcji, które mają nas prowadzić do bliskości z Maryją i całkowitego oddania się Jezusowi przez Jej ręce. (33-dniowe rekolekcje można oczywiście rozpocząć w dowolnym terminie - np. za pośrednictwem strony www.oddanie33.pl)

Duchowość całkowitego oddania się Matce Bożej to sprawdzona i pewna droga duchowa, która otrzymała pełne błogosławieństwo Kościoła. Droga oparta na Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny  świętego Ludwika Marii Grignion de Montfort.

Rekolekcje, przygotowane w ramach projektu ODDANIE33 będą odbywać się za pośrednictwem mediów w następujących formach:

  • Na specjalnie przygotowanej stronie  internetowej: www.oddanie33.pl - na której znajdują się wszystkie rozważania, potrzebne do odbycia rekolekcji
  • Codziennie rano - na wszystkich kanałach oraz stronach zaangażowanych w projekt ODDANIE 33 pojawią się gotowe teksty oraz materiały video z medytacją na dany dzień rekolekcji.

Na dzień dzisiejszy w projekt zaangażowały się kanały na YouTube (Miłujcie się, EWTN Polska, Kecharitomene.TV, Ku Bogu, Moc w słabości, Różaniec bez granic) oraz strony na Facebooku (Miłujcie się, Urzekająca, Miriam, Zawierzam Maryi, Bliżej Nieba, Różaniec bez granic, Droga do Maryi).

  • Codziennie będą się odbywać dwie transmisje na żywo:
  • o 20:00 na YouTube - z KANAŁU “Miłujcie się!” sygnał będzie przekazywany na wszystkie inne kanały YouTube, zaangażowane w projekt
  • o 21:15 na Facebooku, na stronie “Miłujcie się!” - “rekolekcje dla zabieganych” (skrócona do 15 minut forma rekolekcji)
  • Codziennie rekolekcje będą transmitowane w rozgłośniach radiowych.

Rozważania przygotowane zostały przez Fundację Tota Tua, powołaną specjalnie do realizacji tych rekolekcji. Treści w nich zawarte obejmują fragmenty z Pisma Świętego, Traktatu św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, dzienników Alicji Lenczewskiej oraz tzw. “światło z Fatimy” - spojrzenie na słowo z dnia przez pryzmat objawień Matki Bożej w Fatimie i jej słów skierowanych do Kościoła i świata.

Przygotowane, autorskie rozważania posiadają Nihil Obstat oraz Imprimatur Kurii Metropolitalnej w Poznaniu. Dla działalności Fundacji Tota Tua, związanej z prowadzeniem 33-dniowych rekolekcji - listu poparcia udzielił Ks. Abp Stanisław Gądecki, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Możemy w nim przeczytać: “Mając na uwadze dotychczasową działalność Fundacji Tota Tua, która jest mi znana i spotyka się aprobatą duszpasterzy, wyrażam wdzięczność wobec wszystkich, którzy życzliwie przyjmują prowadzone przez nią działania”.

“To rekolekcje – czołg. Jeśli budowałeś w swoim ogródeczku budowle ‘swojej’ wiary, lub masz w tym ogródeczku tejże wiary ruiny, wiedz, że te rekolekcje przejadą po twoim terenie z mocą ciężkiego sprzętu, ale nie po to by doprowadzić do zgliszczy, ale po to by pozostawić za sobą pałac piękny tak, że aż dech zapiera, piękny i mocny tak, że będziesz płakał z wdzięczności Bogu Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu w zjednoczeniu z Matką najukochańszą, z matką tak dobrą i kochaną jaką tylko możesz sobie wyobrazić. Te rekolekcje podniosły mnie z prochu moich wyobrażeń i niewiedzy. Dały mi doznać i przeżyć coś, czego, żywię nadzieję, Pan Bóg nie pozwoli mi już nigdy zapomnieć. Moje serce skulone i zahukane przekształciło się w serce mężne tak, że nigdy nawet nie marzyłabym o takim stanie, stanie spokoju, ufności i pewności w działaniu i w miłości. Ten który zabiera życie stare, zabiera po to, by żyć prawdziwie z krwi, kości i Ducha Świętego. Chwała Panu. Amen” - to słowa Kamilli, która przeżyła rekolekcje ODDANIE 33 w jednej z poprzednich edycji i napisała swoje świadectwo na stronie projektu.

Rekolekcje rozpoczną się 8 września 2020 r. uroczystą mszą świętą w Gietrzwałdzie i zakończą się także w gietrzwałdzkim Sanktuarium - 13 października 2020 r., uroczystym Aktem poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi w jedności z Sercem Jezusa.

 

Autor Opublikowano

RACHUNEK SUMIENIA DLA MŁODZIEŻY

 

Modlitwa: Boże, Ty wiesz, jak wielka jest moja zdolność do okłamywania samego siebie. Ty wiesz również, że umiem przesadzać i dramatyzować swoje upadki. Daj mi proszę trzeźwy umysł, realizm i uczciwość w ocenie samego siebie. Pozwól, żebym wciąż pamiętał o Twojej cierpliwej miłości wobec mnie. Daj mi odwagę, bym stanął w prawdzie przed Tobą.

 

Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem,
całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
To jest największe i pierwsze przykazanie.
Drugie podobne jest do niego:
Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.(Mt 22,37-40)

 

GRZECHY PRZECIWKO BOGU:

• Czy wierzę, że Bóg mnie kocha i że interesuje Go Moje życie?
• Czy wierzę, że Bóg mnie kocha i jest pełen miłosierdzia dla mnie?
• Czy żyję tak, jakbym Boga nie potrzebował – polegam wyłącznie na własnych siłach, sądzę, że wszystko zależy ode mnie, wiem lepiej, co dla mnie dobre, a co złe (pycha)?
• Czy wierzę, że może On przebaczać mi każdy grzech, który przed Nim wyznam?
• Czy nie zapominam o tym, że zawsze mam się modlić, niezależnie od tego, co czuję, czy jest mi dobrze, czy źle?
• Czy żyję tak, jakbym Boga nie potrzebował, polegam wyłącznie na własnych siłach, liczę tylko na siebie?
• Czy nie ograniczam modlitwę tylko do pacierza do odklepania formułek?
• Czy do Boga zanoszę tylko błagania, czy także dziękczynienia i uwielbienia?
• Czy nie zarzucałem Boga mnóstwem słów, czy dopuszczałem Go do głosu?
• Modlitwa jest pierwszym aktem wiary. Jaki czas w moim życiu zajmuje modlitwa, jaka jest jej forma, jakie rodzi owoce?
• Czy modlitwa mnie nudzi, dlaczego?
• Czy nie za mało korzystam z sakramentów – Bożych darów dla mnie? Jak często spowiadam się, przystępuję do Komunii Św., uczestniczę we Mszę św.?
• Czy uczęszczam na niedzielną i świąteczną Eucharystię, jakie są tego motywy?
• Czy potrafię odpoczywać, świętować w niedzielę?
• Czy przystąpiłem do komunii z ciężkim grzechem na sumieniu, bez wcześniejszej spowiedzi?
• Czy uczestniczę we Mszy św. jak obserwator i kibic, czy jako aktywny uczestnik (wspólny śpiew, modlitwa, odpowiedzi)?
• Czy pogłębiam wiedzę o Bogu poprzez lekturę Biblii? Jak czytam Pismo Św.?
• Jak wygląda moje uczestnictwo w szkolnej katechezie?
• Czy wierzę w zabobony (czarny kot, siostra zakonna, kominiarz i inne)?
• Czy wierzę w horoskopy, kamienie, wróżki itp., przywiązuję do tego wagę?  Czy daję wiarę magii, okultyzmowi?
• Co noszę na szyi: krzyżyk, medalik czy inny przedmiot, który nic nie mówi o Bogu?
• Czy czuję się odpowiedzialny za Kościół, jak angażuję się w życie mojej wspólnoty parafialnej lub duszpasterstwo akademickie?
• Czy wytrwale szukam odpowiedzi na pytania, które niesie wiara lub jej brak?
• Czy mam swoich bożków, którzy zajmują miejsce wyższe od Boga mojej wiary?
• Czy potrafię uszanować to, co święte (kościół, cmentarz, krzyż, figury Maryi i świętych, medalik, który noszę na szyi)?
• Czy dziękuję Panu Bogu za to, co mam, nawet gdy inni mają więcej?
• Czy nie mówiłem, podejmując działanie: „Panie Boże, a teraz ja sam pokażę Ci, jaki jestem godny bycia Dzieckiem Bożym, udowodnię Ci, że jestem już dobry.”?
• Czy świadomie popełniam grzech z tłumaczeniem: „Pójdę do spowiedzi i wszystko będzie w porządku.”?
• Kochać Chrystusa to kochać Jego Kościół. Czy deklaruję wiarę w Boga, ale nie akceptuję jego Kościoła?

 

GRZECHY PRZECIWKO KOŚCIOŁOWI:

• Czy byłem wystarczająco zaangażowany w życie Kościoła?
• Czy nie krytykowałem Kościoła bez poczucia współodpowiedzialności?
• Czy nie odrzucałem oficjalnego nauczania Kościoła (Katechizm Kościoła Katolickiego i nauczanie papieskie)?
• Czy zachowałem post (np. post piątkowy jest wspólnym wyrazem solidarności z Męką Chrystusa)?

 

GRZECHY PRZECIWKO BLIŹNIEMU:

• Czy jestem egoistą, szukam tylko własnego dobra, inni ludzie są jedynie środkami do moich celów?
• Czy traktuję drugiego człowieka jedynie jako środek do osiągania swoich celów?
• Czy wybieram tylko te znajomości, które sprawiają mi przyjemność?
• Czy potrafię zareagować na krzywdę innych?
• Czy ktoś cierpi z mojego powodu? Czy mogę i chcę zmienić ten stan rzeczy?
• Czy narzucam własne zdanie, chcę zawsze mieć rację i ostatnie słowo, nie słucham innych?
• Czy szufladkuję ludzi, przypisuję im etykietki, ostro krytykuję i oceniam?
• Czy niszczę dobro wspólne: w szkole – ławki, pomoce szkolne i inne; na ulicy (wandalizm)?
• Czy przebaczam, umiem mówić „przepraszam”, przyznaję się do winy?
• Czy lubię i akceptuję jedynie te osoby, które "wyceniam" po ich wyglądzie, bogactwie, sposobie noszenia się?
• Czy obarczam innych odpowiedzialnością za swoje zaniedbania, lenistwo, niedbałość?
• Czy kłamię, ubarwiam moje opowiadania, przesadzam dla efektu?
• Czy jestem prawdziwy przed ludźmi; kiedy wkładam "maski"; dlaczego chcę ukrywać prawdę o sobie?
• Czy szufladkuję ludzi, oceniam ich jedynie z pozoru, z wyglądu, nie próbuję bliżej poznać?
• Czy lubię plotkować?
• Czy zdradzam cudze tajemnice, wykorzystuję otrzymane informacje przeciwko innym?
• Czy jestem uczciwy?
• Czy buduję pozytywne relacje w swojej rodzinie?
• Czy oddaję rzeczy pożyczone?
• Czy kradnę innym lub oszukuje?
• Czy potrafię dziękować ludziom za dobro, reagować na zło?
• Czy nakłaniam innych do grzechu, do zła?
• Czy namawiam innych do grzechów seksualnych (swoją dziewczynę, chłopaka)?
• Czy nie narzucam (swojej dziewczynie / swojemu chłopakowi) niechrześcijańskiej wizji wolności lub zasad życia moralnego przez współżycie przedmałżeńskie, antykoncepcję?
• Czy zdradzam w sercu i myślach swoją dziewczynę /swojego chłopaka np. poprzez korzystanie z pornografii?
• Czy dojrzale i odpowiedzialnie korzystam ze swojej seksualności zachowując czystość właściwą dla mojego stanu?
• Czy umiem docenić zdolności i dobre postępowanie innych, pochwalić, pogratulować zwycięstwa czy dobrej oceny?
• Czy wykluczam Boga z koleżeństwa, przyjaźni, miłości: np. nie powierzam tych relacji Panu Bogu?
• Czy modlę się za innych (rodziców, rodzeństwo, rodzinę, nauczycieli, kapłanów z parafii, znajomych ze wspólnoty)?
• Czy wypowiadam wulgarne, agresywne słowa pod adresem innych?
• Czy jestem zawistny? Zazdroszczenie komuś tego, co posiada, życzenie mu, żeby tego nie miał?
• Czy składam obietnice, przysięgi, których nie dotrzymuję?
• Czy potrafię wynagrodzić wyrządzoną krzywdę (oddać skradzioną rzecz, przeprosić za oszustwo, kłamstwo, złość)?
• Czy potrafię być gościnny, wdzięczny, przebaczający, współczujący?
• Czy nienawidzę i zazdroszczę tym, którzy wydają się ode mnie lepsi?
• Czy wykorzystuję ludzkie słabości, namawiając do stosowania tego, co niszczy człowieka (narkotyki, alkohol, pornografia, agresja)?
• Czy szanuję i dbam o własność wspólną (np. przyrodę, ławki w parku, szkołę, jej pomieszczenia i wyposażenie, autobus, którym jeżdżę do szkoły, itp.)?

 

GRZECHY PRZECIWKO SOBIE:

• Czy zastanawiam się nad celem i sensem mojego życia?
• Czy akceptuję siebie, swoje życie, swój wygląd?
• Czy widzę w sobie dobro i talenty, którymi Bóg mnie obdarzył?
• Czy jestem odpowiedzialny za czyny, słowa, obietnice?
• Czy mam do siebie szacunek i znam swoją ludzką godność?
• Czy pogardzałem sobą, próbując odebrać sobie życia lub się okaleczać?
• Czy dostrzegam w sobie sfery, nad którymi powinienem pracować, czy jestem cierpliwy w pracy nad sobą?
• Czy marnuję czas, czy też umiem go zaplanować i dobrze wykorzystać?
• Czy jestem leniwy, łatwo się zniechęcam?
• Czy odpowiedzialnie podchodzę do moich obowiązków akademickich (zawodowych) i domowych?
• Czy dobrze wykorzystuję niedzielny odpoczynek? Nie nadużywam w tym dniu telewizora lub komputera, zapominając o całym świecie?
• Czy idę na łatwiznę, marnuję swoje zdolności – odpisuję zadania ( sam ich nie robię – nie chce mi się), ściągam?
• Czy utrzymuję kontakty głównie z tymi, którzy się nade mną litują, a nie z tymi, którzy wymagają?
• Czy łatwo wpadam w rozpacz, histerię?
• Czy mam lęki, które paraliżują moja działanie i życie, co lub kto jest ich powodem?
• Czy przywiązuję zbytnią wagę do rzeczy materialnych?
• Czy oglądam pornograficzne filmy i czasopisma?
• Czy nie pobudzam swojej seksualności (pornografia, nieczyste myśli, nieczyste wirtualne znajomości przez Internet, samogwałt)?
• Czy szanuje swoje zdrowie (papierosy, alkohol, narkotyki, brak sportu)?
• Czy rozsądnie korzystam z filmów, internetu, gier?
• Czy jest we mnie egoizm i egocentryzm: patrzenie na świat przez pryzmat samego siebie? Czy pytam samego siebie o zgodność moich własnych decyzji z wolą Bożą?
• Czy akceptuję samego siebie, czy też trwam w postawie buntu wobec Pana Boga, że jestem taki, a chciałbym być inny?
• Czy nie jest tak, że dostrzegam jedynie swoje wady, upadki i porażki?
• Czy dotrzymuję danego słowa, dbam o kulturę osobistą?
• Czy potrafię się cieszyć z tego, co mam?
• Czy dbam o swoje ciało, zdrowie fizyczne (ciepłe ubranie, odpoczynek, sen, walka z nałogiem)?
• Czy dbam o życie swoje i innych, zachowując przepisy ruchu drogowego oraz poprzez prowadzenie pojazdów bez uprzedniego spożywania alkoholu?

Autor Opublikowano

Artykuł ze strony www.gość.pl
https://olsztyn.gosc.pl/doc/6331181.Przyjdz-Duchu-Swiety

W wielu parafiach archidiecezji warmińskiej w sobotni wieczór odbyło się czuwanie w wigilię Zesłania Ducha Świętego z nabożeństwem Drogi Światła i modlitwą uwielbienia.

W Klebarku Wielkim, w sanktuarium Krzyża Świętego po Eucharystii wierni czuwali przed Najświętszym Sakramentem, prosząc Ducha Świętego o dary, uwielbiając Boga i dziękując Mu za otrzymywane łaski.

- Trzeba się cieszyć, że wzrasta w nas świadomość tego, iż Zesłanie Ducha Świętego to trzecia co do ważności uroczystość w ciągu roku. Trochę z sarkazmem można powiedzieć, że mamy lepszą frekwencję na poświęceniu pokarmów przed Wielkanocą niż w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Ta refleksja zmusza nas do działania, uświadamiania sobie, że Duch Święty jest ważniejszy niż... święconka. Nasze chrześcijaństwo ma być osadzone w osobistej relacji z Duchem Świętym, a nie oparte jedynie na rytuałach, zwyczajach i tradycji - mówi proboszcz ks. Wojsław Czupryński.

Wraz z parafianami modlił się on przed Najświętszym Sakramentem, biorąc udział w duchowej Drodze Światła. - Modlimy się o życie, wszelako rozumiane. O życie duchowe w życiu naszym i naszych rodzin, w życiu naszej parafii. Każdy ma swoje osobiste sprawy, do których pragnie zapraszać Ducha Świętego, w przestrzenie, które wymagają ożywienia - dodaje ks. Wojsław.